Lieve vrienden en familie

Dit jaar sluit ik af met een klein geschrijf met op de achtergrond vijf kwebbelende Thaise meiden. Gezeten op een rieten mat met in het midden een overvloed aan Thaise gerechten en Franse wijnen.

Wat een ongelooflijke saaie tijd is dit en wat is het een oervervelend jaar geweest.
Gelukkig is er altijd licht aan het eind van de tunnel, en is mijn glas nooit half leeg.

Ik sluit mijn jaar af met het winnen van een mooie prijs in de laatste Lottotrekking, afgelopen zaterdag. Heilig van overtuigd dat dit de eerste trekking op zaterdag 1 januari wederom gebeurt.
En anders een volgende keer….

Ik sluit dit jaar af in de wetenschap dat er in vele huizen, via mijn galerie, van nieuw verworden kunstwerken wordt genoten.

Ik sluit dit jaar af met de gedachte aan een kleine lieve krullenbol in Brazil en aan onze tweede pasgeboren prachtige kleindochter, die gelukkig iets dichterbij woont.
Wat een wonderen!

Mijn jaar sluit ik af met een wellicht een bijzonder aankoop op een online veiling. Een prachtig mooi meisje in afwachting van wat er komen gaat.
Toen ik haar zag, in de beschrijving werd een onbekende kunstenaar genoemd, moest ik meteen aan Jan Toorop denken. De initialen zouden kunnen kloppen eveneens de datering. Volgende week ga ik haar ophalen en dan maar es naar een Toorop-kennerom haar te laten ‘onderzoeken’.
Is het niet van de hand van Toorop, niet getreurd. Ik vind het namelijk wel een lieve aquarel. En het aankoopbedrag, ach die heeft de Lotto al ruimschoots betaald.
Is het wel van genoemde kunstenaar, tja dan heb ik dubbel mooi gescoord.

Ik bedoel maar, ook al zijn de kappers dicht en kunnen we nergens buiten de deur lunchen en uitsluitend winkelen bij de Kruidvat…. egt alles sal reg kom!

Ik gun iedereen alle mazzel toe in 2022!

30 december 2021

Gevoel voor humor

Via de facebookpagina van SameSame krijg ik een bericht dat Gerda samen met een vriendin wil komen lunchen, op donderdag om 14:00 uur.
Ik stuur haar een bericht terug waarin ik de openingstijden van het restaurant in vermeld en daarin staat dat we donderdags voor de lunch gesloten zijn.
Weer ontvang van haar een bericht dat ze voor a.s. donderdag reserveren wil. Nogmaals vertel ik haar dat we donderdag om 16:00 uur opengaan en dat ze dan welkom is. “Hoe laat wil je komen?”, vraag ik. “Om 14:30 uur”, is het antwoord.
Weer leg ik haar de openingstijden voor en meld nog heel bijdehand dat wanneer ze lunchen wil dat ze dan nog even moet wachten totdat in mei het terras opengaat.
“Wat een muts!!”, denk ik en heb geen zin meer om het antwoord af te wachten.

Ik ben om 15:00 uur in de zaak, ik heb wat later een afspraak met een meneer om een partij te bespreken.
En verdomd daar verschijnen twee dames. Eén herken ik als zijnde Gerda. Speciaal uit Putten gekomen om bij ons eerst naar de kunst te kijken om vervolgens lekker te eten. Ik spreek ze aan en begin voorzichtig over onze chatberichten. Ze had me nog geantwoord dat ze er rond vieren zouden zijn maar dat antwoord had ik dus niet meer afgewacht. Ze zijn leuk en gezellig en ik drink een glaasje wijn met ze mee. Toch begon ik nogmaals voorzichtig over onze chatberichten…. toen viel het kwartje; ik was vreselijk in de maling genomen. Daar zat ik dan met m’n mond vol tanden, dat gebeurt me niet vaak!
Gerda doet in trouwjurken. Een business vrouw. En ze wilde een lamp bestellen en zeer waarschijnlijk van de zomer een lunch met een trip over de Vecht. Het werd steeds gezelliger.
Teem was wat luidruchtig pratend op de achtergrond goed aanwezig. Gerda, vertelde ze, heeft een Thaise mevrouw die haar helpt met de boel thuis aan de kant te krijgen en die haar af en toe ook masseert. Ook zij heeft een wat luide stem. En hoe we erop kwamen weet ik niet maar ze concludeerde dat geld verdienen heel belangrijk is voor de Thaise mensen. Dat kon ik alleen maar beamen.

Mijn afspraak was gearriveerd en hebben ons gesprek aan de grote tafel in de galerie. Uit mijn ooghoek zie ik Gerda naar Teem toe lopen en haar nadrukkelijk hartelijk bedankt voor de late lunch. Dat ze hebben genoten en dat de rekening voor Peter was.
Ik zie aan de houding van Teem dat ze niet weet hoe te reageren. Ze komt naar me toe gelopen.
“Nu moet je nu opletten!”, zeg ik tegen mijn gesprekspartner.
Teem staat een meter van me af, zodat ik haar niet aanraken kan en vraagt met heel haar houding, haar gezicht spreekt boekdelen, op een niet mis te verstane toon wat er aan de hand is.
Ik wilde het spelletje liever nog wat doorspelen maar haar blik, haar typische houding wanneer we het zakelijk oneens zijn, ik kon mijn lachen niet meer voor me houden. Ik proest het uit!
Schoorvoetend druipt Teem af. Gerda ontfermt zich over Teemi en betaalt haar de rekening en zwaait breed grijnzend naar me.

Heerlijk, mensen met gevoel voor humor!

12 april 2019.

Mooie kerstdagen en een fantastisch kunstzinnig 2018 toegewenst!

24 december 2017

Margriet versus Candy

Vrijdag 25 september een nieuw beeld van Margriet Barends gepresenteerd. Een beeld in opdracht gemaakt voor een klant van de galerie, exclusief voor zijn bedrijf.

De presentatie was een besloten bijeenkomst die (ook voor mij) onverwacht werd geopend door niemand minder dan de dame op de foto begeleidt door een bevriende gitarist.

Tja... dan ben je er een keertje niet bij en dan gebeurt er dit...

28 september 2015 

Bye Theo

Vandaag opgebeld met de mededeling dat Theo er niet meer is.

Shit! Hij spookte de hele week al door m'n hoofd; ik moet 'm bellen...

Theo was er niet geweldig aan toe, maar dat dit zou gebeuren was even niet voorzien. Althans niet door mij.

Theo kende ik al een tijdje, een jaar of zestien staat me bij. Ik heb hem leren kennen via een bevriende galeriehouder uit Amsterdam. Theo, ook Amsterdammer in hart en nieren (vooral dat laatste!), was een geweldig vakman, restaurateur van schilderijen. Hij genoot van z’n werk, hij genoot van de beeldende kunst. Hij was ook een geweldig zanger, hoewel ik dat alleen van horen en zeggen heb. Hij genoot van te veel van alles waar alcohol in zat. Maar doen we dat niet met zoveel?!

Een lieve, goedlachse man. Och man, altijd complimenten te over wanneer hij bij me in de galerie was samen met Anita, zijn vrouw/maatje/partner. Gemeende complimenten. Heerlijk vond ik dat dan, hij kon het tenslotte weten. En weten, dat deed ie veel. Hij kende heel veel kunstenaars, oud of jong, uit deze tijd of van de vorige eeuw. Hij kon daar fantastisch over vertellen en ik hing aan z’n lippen.

Wat een vent, wat fijn als hij er was. De laatste tijd ging het niet goed met hem. Z’n lijf, z’n kop, het werd hem soms een last. En toch, dan was hij er weer. Hup, weg met Anita, de Rijn op, in zo’n schip. Lekker weg uit de drukte. Want druk had hij het. Ook in de crisis. Omdat hij zo’n geweldige vakman was, zeker in samenwerking met Anita.

Als de PAN of zelfs de TEFAF er aankwam dan maakten ze samen tropenuren.

Veel schilderijen heeft hij voor klanten van mijn galerie gerestaureerd. En elke keer waren de mensen verbaasd over het resultaat. Het was altijd geweldig!

Wat een vent, wat een ongelooflijk aardige kerel. Een instituut, Theo Deurloo.

Ik zal nog vaak aan hem terug denken, ik zal hem missen!

12 november 2014

De Foudgumse School

Gisteren was het mijn jaarlijkse beurt om les te geven op de kleinste Kunstacademie van Nederland, De Foudgumse School. Initiatief van de kunstenaar Peter B. van Houten, wie ik al een paar jaar in mijn galerie vertegenwoordig.

Het is even een eindje karren, twee uur en een kwartier (als je in één keer goed rijdt / ik rijd nog steeds zonder navigatie). Een groep van een kleine twintig leerlingen zaten op mij te wachten. Ik was door een omweg vier minuten later dan gepland. Niet slecht!

Wat de les betreft was het volgens mij wederom een geslaagde middag. Men luisterde aandachtig en aan de hand van de vragen die werden gesteld merkte ik dat men goed had geluisterd. Ik vertel hen mijn kant van het kunstenaars bestaan. Hoe benader je een galerie, hoe om te gaan met de galeriehouder, klanten en de buitenwacht. Hoe presenteer je jezelf, hoe prijs je je werk.

Daarna in de keuken aan tafel bij Peter en Dinie. Peter is, behalve aangenaam gezelschap, ook een uitstekende kok. Een soort van garnalenstamppot in een handomdraai. Glaasje witte wijn erbij, heerlijk!

De ganse avond zie ik het gezicht van een prachtig meisje, afgebeeld op een nieuw schilderij van Peter, het hangt recht tegenover mij, ik heb het idee dat ik haar ken… Van de kunstenaar Peter B van Houten heb ik twee prachtig frisse landschappen meegenomen: ‘Vakantie I’ en ‘Vakantie II’. Helder van kleur, 29 x 60 cm, olieverf op paneel.

Rond negen uur ’s avonds arriveerde ik bij Harm en Margriet, kunstenaarsvrienden wonend in de kop van Groningen, waar ik overnachtte.

Zoals altijd even een rondje in beider ateliers. Het nieuwe kunstwerken bekeken, de schilderijen van Harm van der Meulen en de beelden van Margriet Barends. Ook een nieuwe aanwinst van Harm bewonderd, een litho in zwart/wit/grijs van de overleden Duitse kunstenaar Schwontkowski. Ik zag het werk voor het eerst, maar het boek doorbladerend ben ik zeer onder de indruk en fan.

Vandaag weer aan de slag in de galerie en zojuist een foto verkocht uit het project ‘De Vecht’ van Classic Traveler, het kunstenaarsduo Daan Zuijderwijk en Maaike Vergouwe. Prachtige foto’s van de Vecht, van Utrecht tot Muiden. Expositie loopt nog twee weken.

1 oktober 2014

Het zoet van succes

We zijn nu drie weken open met het restaurant in de galerie.
Op de avond van de verkiezingen na en de woensdag daarop, hebben we elke avond vol gezeten.

Men is laaiend enthousiast, zowel over wat er door onze kokkinnen bereid wordt als over inrichting en entourage van het restaurant.

Apentrots zijn we natuurlijk. De complimenten en superlatieven zijn niet van de lucht.

Natuurlijk was dat de opzet maar dat moet dan nog maar altijd eerst bewezen worden. Het feit dat er verschillende mensen al voor de tweede keer terug zijn geweest en zelf iemand al voor de derde keer, zegt genoeg.

De galerie lijdt momenteel een beetje. Hoewel de laatste opening (afgelopen zondag) een geweldig feest was met zo'n 150 gasten, de Brothers Grimm in gala voor de deur om de gasten te ontvangen, de klassieke zanger Kees Taal die de sterren uit de hemel zong met een prachtige, spetterende 'wilde' expositie, valt dat lijden ook wel weer mee.

De synergie werkt overigens ook. Mensen komen voor de galerie die besluiten een hapje mee te eten en andersom gasten in het restaurant die een beeld kopen. De opzet 100% gelukt!

26 september 2012

SameSame Restaurant

Horeca is wat mij betreft één van de mooiste bedrijfstakken om in werkzaam te zijn. Mijn loopbaan in de horeca ging van start in 1983, op Schiphol. Daar ben ik opgeleid tot een volleerd kelner door een chef-de-rang, eentje van de oude stempel.

Daarna heb ik vijf jaar lang rondgerend als kelner/barkeeper in Silversant te Amstelveen. In 1995 ben ik mijn galerie te Breukelen begonnen. Eerst gecombineerd met mijn baan, vier jaar later full time.

Nu, anno 2012, is de cirkel weer rond. Ik open mijn eigen restaurant! Een geweldig mooie combinatie van de hedendaagse kunst en het restaurant. In beide gevallen gaat het om mensen en passie.

Samen met mijn levenspartner Teem start ik in de galerie een Thai restaurant,

genaamd Same Same. Een uitdrukking uit het Thai-Engels dat zoveel betekent als; gelijk aan… of hetzelfde als….

Thai restaurant Same Same is geen bistro of een grand-café noch een bar of kroeg. Een tapas bar is natuurlijk een typisch Spaans begrip maar het komt in de buurt! Een plek waar je binnen stapt voor een glas wijn met een hapje, waar je stopt tijdens je fietsrit voor een kop koffie met vers appelgebak en waar je na je werk even komt uitblazen. Of je nu een klein hapje nuttigt of aanschuift voor een excellent Thai diner, het kan allebei. Een wijnkaart waar je de vingers bij aflikt en waar je de Singha (het originele Thai pils) uit de fles drinkt.

Vier Thaise godinnen koken om toerbeurt zonder concessies te doen aan het recept van de originele gerechten. Een groot misverstand is dat het Thai eten per definitie pittig zou zijn wordt door onze koks gelogenstraft. Zowel zoet als zuur, zowel hete als milde gerechten maken deel uit van de Thai keuken. Een mooi voordeel van de Thai keuken is dat deze verre van vet is, waarbij de nadruk ligt op de vele soorten verse groente en specerijen waar vooral wit vlees en vis aan worden toegevoegd. Gezond, bijzonder lekker en niet duur maakt de Thai keuken wereldwijd razend populair.

Vanuit niks, een kaal industrieel hok (de voormalige wekplaats van het schildersbedrijf), hebben we een prachtige galerie gebouwd welke een mooie aanvulling is geworden op de bestaande galerie met daarin, in een eigen ruimte, een goed geoutilleerd restaurant, met kunst aan de muur, mooie mensen in de keuken én in de bediening, in een heerlijke ongedwongen sfeer.

Eenmaal geweest en u komt snel weer. U bent gewaarschuwd!

De inzegening van het restaurant, door monnik uit Bangkok, gebeurt op 1 september. Dit is numerologisch een uitstekende datum, zowel de stand van de maan ten opzichte van de zon en de aarde als het water is dan ideaal. Het is een Thai traditie dat dit volgens traditionele ceremonie gebeurt.

Vervolgens gaan we een week proefdraaien en dan gaan de deuren open!

Voor openingstijden kijkt u op de site van de galerie totdat de eigen site van Same Same in de lucht is: www.galeriepeterleen.nl

24 augustus 2012 

“Het leven is het leven waard”

Mensen kennen hem en hij kent veel mensen.
Kende... want Leo is niet meer.
Leo Dooper, geboren in 1934 te Makkum.
Woonde in Amsterdam, Lelystad, Vreeland, Nieuwersluis en de laatste jaren hier in Breukelen. Markant, goedlachs, verleider, womanizer.
Schilder, dichter, filosoof, orator, drinkebroer en een rotsvast geloof in zijn God.
Op de fiets, door weer en wind, naar de winkel voor zijn Joke. Zijn maatje, zijn engel. De vrouw die hem gered heeft van de goot. De vrouw voor wie hij nu zorgde.
Een bekende verschijning in het dorp, op de fiets behangen met boodschappen op zijn eeuwige Friesche klompen.

Leo spreek ik, nu hij in Breukelen woonde, vaker. Zo ook nu, een maand of twee geleden bij de AH. Ik vraag hem om binnenkort in de galerie langs te komen ‘Ik heb wat met je te bespreken”, zeg ik. Op zijn beurt vertelt hij me dat het de laatste tijd niet zo denderend met hem gaat. Hij wordt wat vergeetachtig soms en is er bang voor. Het baart hem zorgen. Een klap op de schouder met de belofte langs te komen, gaan we ieder onze eigen kant weer op.
De volgende dag stapt Leo voor de galerie van zijn fiets en komt binnen. Eerst Teem gedag zeggen. Ik krijg er geen speld tussen. Leo doet elke keer erg z’n best om haar naam goed uit te spreken, dat vindt hij belangrijk. Ik vind het al helemaal te gek dat ie haar naam onthouden heeft.
Leo had de vergrootte galerie, de XL, nog niet gezien en steekt z’n bewondering niet onder stoelen of banken. Complimenten te over, zo is Leo en het komt uit z’n hart.
Ik leg hem het volgende voor: ‘Leo, wat dacht je van een tentoonstelling in september hier in de nieuwe zaal. De mensen in Breukelen moeten maar eens weten wie jij bent en wat een grote kunstenaar jij bent. Dat jouw schilderijen nota bene wereldwijd in verschillende musea hangen. Dat jij niet zomaar een zondagsschilder bent maar iemand die als beeldend kunstenaar wel degelijk serieus genomen moet worden. Een kunstenaar die samen gewerkt heeft met andere grote kunstenaars als Lucebert, Sierhuis en Martineau.
Men moet weten dat er een groot kunstenaar onder hen leeft. Dus dat doen we met een tentoonstelling. Een mooie expositie waar jij nog bij bent. Dat gaan we doen voordat je dood bent.” Dit was de toon waarop wij altijd met elkaar spraken.
“Jongen, jongen, ik vind dat een hele eer en je doet mijn oude hart harder kloppen.” Iets in die strekking antwoordde hij. Hij wilde er nog wel even met Joke over praten, even laten bezinken.
Een kleine week later verschijnt Leo weer in de galerie. “Peter m’n jongen, ik vind het ongelooflijk fijn dat je een oude kunstenaar als ik ben dit prachtige voorstel gedaan hebt, maar ik zie van de tentoonstelling af. Het geeft me teveel stress en teveel aan m’n kop, dat kan ik niet meer.”
Leo weet ik te overtuigen dat hij helemaal niets hoeft te doen. Enkele van zijn laatste schilderijen kom ik ophalen en laat ze inlijsten. De rest komt van particulieren collecties en uit de galerie. En we doen het dan niet in september (te dicht bij) maar in het voorjaar. “Leo, dit komt echt goed!”
Leo is overtuigd, blij met de deal en bijzonder opgelucht.
“We zullen ze eens een poepie laten ruiken.”

Vorige week woensdag is Leo plots overleden. Hij heeft zich niet aan de afspraak gehouden; “een tentoonstelling in Breukelen vóórdat je dood bent.”
Er tussenuit geknepen nu het nog kon. Voor iedereen totaal onverwacht. Voor hem wellicht een zege.
Vandaag, 1 augustus, hebben we afscheid genomen van Leo Dooper in een sfeervolle aula te Bilthoven. Het was goed te zien dat er héél veel mensen waren.

Leo is niet meer.
Wel zijn er nog de schilderijen, zijn gedichten en de Friesche klompen. Die zijn komend voorjaar te zien, op de tentoonstelling in de galerie.
Zonder hem in persoon aanwezig maar vertegenwoordigd door Joke, zijn muze.

Leo vond zijn leven, het leven waard.

1 augustus 2012

Uit de recessie

Economische groei in het eerste kwartaal!

Lekker weer eens een positief bericht over de economie. Ik was het ook zo zat, dat eeuwige gezeur over de economische neergang. Er leek geen eind aan te komen. Het leek ook wel of die lui van de televisie er van smulden om elke dag weer een emmer met bagger over ons uit te gieten met ellende.
Economisch herstel, dan zal de zomer ook wel gauw komen! Dat is mooi. Jas aan, jas uit, ik word er langzamerhand gek van!
De export draait dus weer, nu de consument nog. Kopen moeten we, niet alleen die mensen zoals ik die nooit een dubbeltje sparen kunnen en altijd alles uitgeven, maar wij allemaal. Want dan groeit de economie. Echt, Rob Trip zegt het zelf!
Nou dames en heren, dat is niet tegen dovenmansoren gezegd. Kopen, kopen, lekker kopen. Morgen de tafels en stoelen ophalen die wij gekocht hebben. Wellicht een beetje te veel, we zullen het wel zien wanneer we ons restaurant gaan inrichten. Een beetje schuiven, hier en daar wat verplaatsen, we gaan het zien. Heerlijk dat er inmiddels beweging in zit. Het wordt schitterend, mooie bediening, fantastisch eten!

Maar ik dwaal af, kopen moesten we. Geld uitgeven, spenderen, investeren. Geen geld op de bank maar boven de bank! Een mooi nieuw werk van Bernadette Leijdekkers bijvoorbeeld, een werk van 140 x 120 cm. Een art-image op aluminium dibond voor ‘maar’ 1.750 euro. Natuurlijk het is een boel geld voor boodschappen maar voor zo’n modern kunstwerk weer relatief weinig. En… je geniet er elke dag van én het wordt alleen maar mooier. Je huis fleurt op van kunst aan de muur of staand op de grond. Een huis zonder kunst, tja… dat kan natuurlijk niet.
Gelukkig vinden we niet allemaal hetzelfde mooi, we vallen ook niet allemaal voor dezelfde muziek. Onderscheid je door je kleding, je haardracht, wees uniek in je zijn. Koop kunst die jij mooi vindt, vraag je buren niet om hun goedkeuring, laat vooral je familie bij het kopen thuis, maar ga voor die spontane emotionele aankoop. Kunst moet je voelen in je buik. Koop met je hart.
Kopen moeten we dus, consumeren, hup die huizen uit, de terrassen op, winkelen zullen we! Lekker weer buitenshuis lunchen, houd op met dat gespaar. Voor wat? Voor wie? Kom op, stroop de galeries af, koop koop koop. Dat laatste komt trouwens van coöperatie. Eensgezind kopen dus!

Heerlijk zo’n tekst, lekker ongecompliceerd ouwehoeren. Maar toch, er zit echt wel wat in.
Toe dames en heren, jongens en meisjes, ik heb zoveel moois te laten zien in de galerie. Kom eerst maar eens kijken en dan zien we wel weer verder!

Fijne zomer, een stijgende economie, mooie meiden, een vrolijke lach. Ach het leven is goed!

26 juni 2012

Jug Bros

Gisteren was de opening van de expositie van Jürgen Marose en Pieter Adriaans; "Door weer en wind"

Weer een totaal andere tentoonstelling dan eerder. Uiteindelijk zijn alle exposities uniek en goed.

Nu had de opening van de tentoonstelling ook een muziekaal karakter. Ten eerste de presentatie van de nieuwe cd van BasAlt, "Songs from an Island".

Vervolgens werd na de speech de galerie overgenomen door de op Texel wereldberoemde rock- en bluesband Jug Bros.
Het was een fantastisch optreden en werd door ook de bezoekers zeer gewaardeerd.

zie: http://www.youtube.com/watch?v=eZxCVjAWQa0

4 juni 2012

Atelierbezoek

Vandaag op atelierbezoek geweest bij de kunstenaarsgroep 'Sjapri’. Drie kunstenaars, drie generaties, drie ateliers, één stroming; ‘Nieuwe Wilden’.
Sjoerd, signerend met de familienaam ‘Kourdes’, werd drie weken geleden in de galerie geïntroduceerd door een vriend van hem die de galerie eerder al enkele keren had bezocht.
Dynamisch, expressief, kleurrijk en zeer energiek, zo kwamen zijn schilderijen bij me over te zien in zijn presentatie album welke hij me in de galerie heeft laten zien. Typisch werk dat je ‘live’ moet ervaren.
Met Sjoerd had ik vandaag een afspraak, niet wetende dat hij met twee andere kunstenaard de groep 'Sjapri’ vormt. Niet wetende dat ik in de ateliers van drie man sterk terecht zou komen. Een spontane ontmoeting dus, want ook de andere twee leden van de groep wisten niet van mijn komst.
De nestor van Sjapri, Rien, had m’n galerie acht jaar geleden al bezocht om zijn werk te laten zien. Ik kon het mij echter niet meer herinneren en ik had hem toen, volgens zijn zeggen, verteld dat zijn werk veel beter bij één van de galeries in Amsterdam zou passen en dat mijn galerie niet geschikt was voor zijn werk. Acht jaar later kun je je afvragen wie er gegroeid is.
Het kwartje viel meteen. Met mijn neus in de boter. Dit moest een expositie worden met alle drie tegelijk. Expositie 'Sjapri’: nieuwe wilden.
Dit jaar nog komt er een expositie, wat schuiven hier en daar, maar dat komt goed!
Wordt vervolgd…

7 mei 2012  

Verlenging expositie Eddy Roos & co

Verlengt t/m 2e Pinksterdag (28 mei).

6 mei 2012                 

De Foudgumse School

De kleinste en noordelijkste academie voor figuratieve schilderkunst in Nederland.
Afgelopen maandag, 16 april, heb ik aldaar mijn gastdocentschap uitgeoefend aan een groep enthousiaste leerlingen.

Twee uur praten over mijn kant, de galeriekant, van het kunstenaarschap.

Niet dat ik alle wijsheid in pacht heb maar ik kan wel putten uit zeventien jaar ervaring. En dat heb ik geprobeerd over te brengen aan een groep kunstenaars in spe die wel of niet professioneel op weg gaan.

Het is absoluut voor herhaling vatbaar, zeker als we de volgende keer weer worden getrakteerd met de kookkunsten van
Peter B van Houten.

18 april 2012

Expositie Eddy Roos & Co

Gisteren is de expositie van Eddy Roos, Rachel Dieraert en Noëlla Roos van start gegaan.

Veel kunstenaars waren aanwezig, galeriehouders en klanten.

Een mooie ontmoeting gehad met de kunstenaar Bart Holt. Wellicht krijgt dat nog een vervolg.

De expositie loopt t/m 29 april.

2 april 2012

'Nieuw in de galerie'

Gemengde techniek op paneel van Adri Langbroek, 155 x 75 cm.

Prachtige combinatie van tekenen, schilderen en grafische techniek.

kijk hier naar 'Het ontstaan van een schilderij' van Adri Langbroek.

14 maart 2012

'Nieuw in de galerie'

Schilderijen van Beate Emanuel zijn vanaf donderdag 23 februari in de galerie te zien.

In haar nieuwe werk combineert Beate papyrus met zand en acryl. Boomschors en plantenstructuren dienen als inspiratie.

Gemengde techniek op linnen, 120 x 120 cm, sober in het kleurgebruik.

20 februari 2012

'Couzwijn'

column, 15 februari 2012

zie: http://www.galeriepeterleen.nl/Column.htm

'De Vlucht van de Heemskinderen'

Een jaar lang, met kleine tussenposes, heeft de kunstenaar aan dit beeld gewerkt.
Het is een fantastisch buitenbeeld van Edward Vandaele.
Een brons beeld op de helft van 'ware' grootte. Três imposant!

Het eerste exemplaar is reeds verkocht, het tweede afgietsel is bij de bronsgieter.

Zo ongelooflijk mooi!

Waar komt dit tweede exemplaar te staan?

14 februari 2012

Expositie Niels Schouten

De opening op zondag 6 februari trok rond de 50 bezoekers. Deze slag dus verloren van de hysterie rond het schaatsen op natuurijs. Nou vooruit.... het gebeurt niet meer zo vaak dat we kunnen schaatsen op de open wateren.

De expositie van Niels, de eerste solo in de nieuwe galerie XL is zeker meer dan de moeite waard. Niels wordt beter en beter. In de huidige presentatie komt zijn werk zo mooi uit, museaal bijna. Deze expositie loopt t/m 4 maart.

Ook nieuw werk van de kunstenaar Hermanus. Terug van even weg geweest, maar nu ook met olieverfen op linnen! Geheel in de traditie van de Utrechtse realisten en naïeven maar dan op een nieuw spoor: het Poëtisch Realisme.

8 februari 2012     

2012

Crisis of niet, het wordt een fantastisch jaar!

In vele opzichten. De galerie is zo mooi geworden met de eXtra ruimte, er staan prachtige tentoonstellingen op het programma.

Plannen om dit jaar uit te breiden met een horeca afdeling zijn ingediend. Een gevecht met ambtenaren die zich gebonden weten door regeltjes en wetjes waar ondernemers helemaal gek van worden. Toch stug doorgaan!

De galerie weet zich bemand door zeer goede en loyale kunstenaars. Samen zorgen we ervoor op de kaart te blijven staan en niet aan de zijkant!

5 januari 2012